MIESZKANIE PLUS - KONKURS

MIESZKANIE PLUS jako DOM

Koncepcja konkursowa jest próbą stworzenia przestrzeni i atmosfery domu, rozumianego jako wyjątkowa dla każdego przestrzeń życiowa, spajająca więzy rodzinne i sprzyjająca kontaktom sąsiedzkim. Przestrzeń, z którą łączy nas więź i poczucie identyfikacji. Przestrzeń przyjazna i funkcjonalna, odpowiadająca ewoluującym potrzebom rodziny i różnym pokoleniom.

Idea domu została w projekcie rozwinięta w trzech skalach:

przestrzeni prywatnej MIESZKANIA,

przestrzeni sąsiedzkiej BUDYNKU,

oraz przestrzeni wspólnej KWARTAŁU.

 

MIESZKANIE

Tematem przewodnim kształtowania podstawowej jednostki – mieszkania, było nadanie mu atmosfery domowości, przestrzeni, będącej spełnieniem marzenia o własnym domu. Stąd zaproponowany model, w którym każde mieszkanie jest odrębnym domem:

w parterze - domem z ogródkiem,

na piętrze - dwupoziomowym domem z tarasem.

Przyjęty model zapewnia atrakcyjną i wyjątkową przestrzeń dla każdego użytkownika, przy zachowaniu racjonalności powierzchni i użytych środków.

BUDYNEK

Punktem wyjścia dla struktury budynku było stworzenie uniwersalnego modelu, który będzie możliwy do zastosowania na różnych działkach i przy różnych strukturach mieszkań; modelu rozwijającego pojęcie mieszkania jako domu, a jednocześnie racjonalnego ekonomicznie.

Efektem jest układ jednostek mieszkalnych nanizanych szeregowo na trakty komunikacyjne, które zostały ukształtowane jako meandrujące wewnętrzne uliczki – atrakcyjne sąsiedzkie przestrzenie - miejscami dwupoziomowe, miejscami poszerzone, doświetlone poprzez dach i otwarte na zieleń.

Moduły mieszkań można dowolnie konfigurować, do uzyskania optymalnego rozwiązania, zarówno w zakresie geometrii działki, jak i pożądanej na danym obszarze struktury mieszkań. Proponowany układ minimalizuje komunikację pionową budynku.

W projekcie brył zabudowy rozwinięty został temat kameralności skali, która wydaje się niezbędna dla oswojenia przestrzeni, budowania poczucia identyfikacji i wyjątkowości.

Możliwe w przyjętym modelu rozrzeźbienie brył oraz urozmaicone konfiguracje powtarzalnych elementów, wprowadzają unikalne zakątki w ramach zespołu - przy zachowaniu prostej, powtarzalnej struktury.

Idea proponowanego modelu zabudowy najlepiej wyraża się w trzykondygnacyjnej zabudowie, jednak w przypadku wymaganej większej intensywności zabudowy możliwe jest też dodanie dodatkowej kondygnacji między poziomem dolnych i górnych mieszkań.

KWARTAŁ

Kwartał został potraktowany w projekcie jako sąsiedzka przestrzeń wielopłaszczyznowej integracji. Całościowe założenie, będące buforem między światem zewnętrznym a domem, oraz przestrzennym i programowym rozszerzeniem domu.

Centralnym miejscem kwartału jest wspólna wielofunkcyjna przestrzeń sąsiedzka, mieszcząca szereg funkcji adresowanych do różnych grup mieszkańców, uzupełniona o dostępne dla wszystkich mieszkańców pomieszczenie świetlicy.

Kluczowym hasłem dla kształtowania przestrzeni wspólnych była gradacja przestrzeni– stopniowe, przyjazne dla użytkowników przejście od przestrzeni publicznej do prywatnej.

 

 

 

  • klientBGKN NIERUCHOMOŚCI
  • statusPROJEKT KONKURSOWY 2017 
  • zespółMARCIN GARBACKI, KAROLINA TUNAJEK, KATARZYNA CZYŻ, PATRYCJA ARASIM, KATARZYNA KROKOS, MALWINA MĄKA, JOANNA RYŻKO, ZOFIA STACHURA

UKŁAD MODUŁÓW W SKALI BUDYNKÓW

SCHEMAT STRUKTURY PRZESTRZENNEJ BUDYNKU

RZUT PARTERU




POKOLENIE „Z”


Projekt jest również próbą odniesienia do aktualnych przemian pokoleniowych.

Wkraczające w dorosłe życie pokolenie „Z”, poszukuje otoczenia zapewniającego dobre samopoczucie, odpowiadającego własnej wyjątkowości i łatwego w dostosowaniu do własnych potrzeb.


Wyjątkowość każdego mieszkania, kameralna skala zabudowy, malownicze, niepowtarzalne zakątki są odpowiedzią na te potrzeby.

Urozmaicone części wspólne, pozwalające na różnorodne formy rekreacji i aktywności, stanowią tło do rozwijania społecznych, sąsiedzkich kontaktów.

Wartości te – potrzeba atrakcyjnej przestrzeni i kontaktu z innymi – wydają się bliskie nie tylko pokoleniu ‘Z’, ale uniwersalne, również dla innych pokoleń.


W obszarze projektu znalazło się zagadnienie pracy w domu, coraz częściej praktykowanego modelu aktywności zawodowej. Odpowiedzią na trudności z nim związane, polegające na społecznym wyizolowaniu oraz niedostatecznej jakości przestrzeni pracy w mieszkaniu, jest zaproponowane pomieszczenie „świetlicy”, która w ciągu dnia może pełnić funkcję osiedlowej przestrzeni „coworkingowej”. W szerszym znaczeniu natomiast, wysoka jakość najbliższego otoczenia poprawia warunki pracy w domu.

STRUKTURA MIESZKAŃ

 

Zgodnie z wytycznymi, trzon struktury stanowią mieszkania M2, dominujące w rzucie parteru. Jednostki te zróżnicowano na typ kompaktowy z aneksem kuchennym oraz większy z kuchnią. W parterze zlokalizowano również mniejsze mieszkania M3, natomiast większe M3, M4 i M5 zostały zaprojektowane jako lokale dwupoziomowe, dostępne z pierwszego piętra.

W mieszkaniach dwupoziomowych zastosowany „odwrócony” model funkcjonalny: część dzienna znajduje się na górnym poziomie, część z sypialniami na dolnym poziomie, razem z wejściem.

Takie rozwiązanie związane jest z redukowaniem komunikacji pionowej w budynku oraz możliwością uzyskania wyjątkowej przestrzeni mieszkalnej na ostatnim piętrze. Jej podstawowym walorem są tarasy, a także możliwość wprowadzenia doświetleń dachowych, zwiększonej wysokości kondygnacji oraz dodania skosów w przypadku stosowania dachu ze spadkami. Zwiększona odległość w pionie między ogródkami dolnych mieszkań i tarasami górnych, zwiększa prywatność i komfort użytkowania tych przestrzeni.


TECHNOLOGIA

Projekt zakłada wybudowanie zespołu w technologii szkieletu drewnianego z zastosowaniem pełnej prefabrykacji. Połączenie oszczędnej technologii z funkcjonalnością wynikającą z dobrze zaprojektowanej przestrzeni, zyskuje coraz większą popularność w krajach zachodniej Europy i w krajach skandynawskich.

SCHEMAT AKSONOMETRYCZNY KONSTRUKCJI

PRZEKRÓJ A-A

PRZEKRÓJ B-B